Ἄρθρο τοῦ ὁσιολογιοτάτου π.Εὐφροσύνου Ἱερομονάχου Σαββαΐτου
αρθρογραφεί για katanixi.gr
“Τα αντιαιρετικά κείμενα του Αγίου Γρηγορίου αποτελούν κόλαφο πραγματικά για όλους τους σημερινούς αγαπολόγους πνευματικούς της ψευτοευγένειας και της αθεϊστικής, όπως αναφέρει ο Άγιος σιωπής, σε καιρό κινδύνου της Πίστεως”…
Ἐπιμέλεια σύνταξης: katanixi.gr
Σεβαστοί Πατέρες και αγαπητοί αδελφοί, η αγία μας Εκκλησία σήμερα, σαν συνέχεια της Κυριακής της Ορθοδοξίας, προβάλλει τη μορφή και τους αντιαιρετικούς αγώνες του Αγίου Γρηγορίου Παλαμά, Αρχιεπισκόπου Θεσσαλονίκης, του θαυματουργού. Πολύ σοφά οι θειότατοι Πατέρες μας αφιέρωσαν τις δύο πρώτες Κυριακές της Μεγάλης Τεσσαρακοστής σε θέματα δογματικά, που είναι η βάση της Πίστεώς μας, ενώ την τέταρτη και πέμπτη Κυριακή των Νηστειών, μας παρουσιάζουν μορφές και πρακτικές της εν Χριστώ ασκητικής βιοτής. Δόγμα και ήθος λοιπόν είναι αδιάρρηκτα ενωμένα στην Εκκλησία μας, ενώ στο κέντρο υψώνεται ως συνδετικός τους κρίκος, ο Τίμιος Σταυρός του Χριστού, το ευλογημένο τρόπαιο της νίκης και ξύλο της σωτηρίας μας. Αλήθεια της Πίστεως και Αγάπη, δόγμα και ζωή, είναι τα δύο δοκάρια του Σταυρού, που ενώνουν πραγματικά ουρανό και γη, τον άνθρωπο και τον Θεό και τους ανθρώπους μεταξύ τους.
Ας ξεκινήσουμε όμως καλοί μας αδελφοί, ένα σύντομο ταξίδι γνωριμίας με τη μεγαλύτερη θεολογική κεφαλή της δεύτερης χιλιετίας, τον υψιπετή μυστικό θεολόγο της Χάριτος και του Φωτός, εκείνον που εκπροσώπησε ακραιφνώς την Ορθοδοξία σε Ανατολή και Δύση, τον κρατήρα του άκρατου θείου οίνου της δογματικής διδασκαλίας, τον καθ’ υπερβολήν πράο και ταπεινό, μα και κατεξοχήν εριστικό για τον Χριστό ησυχαστή του Άθω, το αιώνιο φόβητρο του Παπισμού και καταπέλτη του Μωαμεθανισμού, τον ιεροφάντορα του Χριστού και μύστη της Θεομήτορος, τον άγιό μας Γρηγόριο τον Παλαμά.
Α. ΤΡΙΑ ΕΠΙΓΕΙΑ ΠΑΛΑΤΙΑ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ.
Ο θείος Γρηγόριος ήταν τέκνο μιας καθ’ όλα αγίας οικογένειας. Μεγάλωσε στα Βυζαντινά ανάκτορα με πατέρα έναν όσιο συγκλητικό, τον μετέπειτα μοναχό άγιο Κωνστάντιο, που τον έχασε πολύ νωρίς, μητέρα του την οσία στο τέλος μοναχή Καλλίστη και με τέσσερα αδέλφια, που όλοι κατόπιν έγιναν μοναχοί και Άγιοι της Εκκλησίας μας, ο Θεοδόσιος, ο Μακάριος, η Επίχαρις και η Θεοδότη! Υπήρξε συμμαθητής του Αυτοκράτορα Ανδρονίκου Γ’ του Παλαιολόγου, ενώ γρήγορα εξελίχτηκε σε άριστο γνώστη της αριστοτελικής και πλατωνικής φιλοσοφίας.
Από τα είκοσί του χρόνια και για άλλα τόσα περίπου, μεταφυτεύτηκε στο ιερό Θεομητορικό παλάτι του Αγίου Όρους, εκεί όπου ως μοναχός και ιερέας αργότερα, κατά θεία πάντοτε νεύση, μυήθηκε και διέπρεψε στην εξάσκηση της νοεράς προσευχής και της διαποίμανσης των μοναστών, ενώ αξιώθηκε πολλαπλών ουρανίων θεωριών και αποκαλύψεων! Του δόθηκε άνωθεν κλήση και εντολή, να μην κρατήσει πλέον για τον εαυτό του το ξεχύλισμα του δώρου της θεολογίας, αλλά να το διαμοιράσει και σε άλλους, εξερχόμενος προς πόλεμο κατά της δυσσεβείας και υπέρ της Εκκλησίας! Ο ίδιος ο Χριστός μας δια του Αγίου Δημητρίου, τον απέτρεψε με όραμα να μεταβεί στα Ιεροσόλυμα, ενώ λίγο αργότερα ξεκίνησε το πλούσιο συγγραφικό του έργο με αποκορύφωμα τους αντιρρητικούς του λόγους προς τον φιλοπαπικό μοναχό και φιλόσοφο Βαρλαάμ τον Καλαβρό.
Μέσα από αλλεπάλληλες συνοδικές διαμάχες, που συνοδεύτηκαν από διωγμούς, καθαίρεση και αφορισμό του, γεγονότα που έμειναν στην ιστορία ως Ησυχαστικές έριδες, έλαμψε τελικά ως καθαρό χρυσάφι η δογματική διδασκαλία της Ορθοδοξίας, ενώ καταντροπιάστηκε ο ορθολογισμός της Παπικής αίρεσης. Σ’ αυτό το στάδιο της ζωής του, ένα τρίτο παλάτι, το οποίο τον φιλοξένησε για τέσσερα χρόνια χαρίζοντάς του ασύλληπτες ουράνιες πληρωμές, υπήρξε η πολιτική φυλακή, στην οποία τον έκλεισε ο σατανογνώμων Αιρετικός Πατριάρχης Κων/ λεως, Ιωάννης Καλέκας (1334-1347).
Εδώ αγαπητοί φίλοι, να σημειώσουμε, ότι για να πρωτοστατήσει κανείς σε έναν δύσκολο αντιαιρετικό αγώνα, δεν αρκεί να είναι ένας απλός ομολογητής και ασκητής μοναχός, αλλά χρειάζεται να έχει και μεγάλη μόρφωση, θεολογική κατάρτιση και βεβαίως εμπειρία των καρπών του Αγίου Πνεύματος, όπως είχαν όλοι οι Πατέρες της Εκκλησίας μας. Αυτά ας τα ακούσουν σήμερα κάποιοι αυτόκλητοι περιοδεύοντες μοναχοί, οι οποίοι αν και άγευστοι Πατερικών μελετών και αγιοπνευματικών εμπειριών, αρέσκονται δυστυχώς να βγαίνουν στα κανάλια και να κάνουν τους Αρχηγούς και τους μεγάλους διδασκάλους της Ορθοδοξίας! Ας συνετιστούν όμως και κάποιοι άλλοι Αγιοκάπηλοι, οι οποίοι προβάλλουν μονομερώς τον Άγιο Πορφύριο, τον Άγιο Ιάκωβο και άλλους νέους Αγίους μας, όχι με σκοπό θείο, αλλά πονηρό!, για να διαστρέψουν τον ολοκληρωμένο ομολογιακό αγώνα μέσα δήθεν από την διδασκαλία των Αγίων, δικαιολογώντας την ένοχη δειλία τους προς το επιτακτικό καθήκον της κατά Θεόν αγίας, Αποστολικής, Αγιοπατερικής και ιεροκανονικής αποτείχισης από την Αίρεση και τους Αιρετίζοντες επισκόπους.
Αδελφοί αγαπημένοι, όλοι οι Άγιοί μας, παλαιοί και νέοι, μα ειδικά οι μεγάλοι Ομολογητές, που είχαν ιδιαίτερο χάρισμα εκ Θεού και τους οποίους σε τέτοιες εποχές διωγμού, σχισμάτων και Παναίρεσης, ιδιαίτερα πρέπει να μελετούμε και αυτούς ακριβώς να ακολουθούμε, μας άφησαν ιερή παρακαταθήκη και χρέος, να μένουμε ενωμένοι με την Αλήθεια και όχι με Ψευδοσυνόδους και ψευδοποιμένες, όπως τους σημερινούς! Αυτό είναι το μόνο αληθινό κήρυγμα για τις μέρες μας, το οποίο όμως όλοι οι συστημικοί ιερείς, ως καλοβολεμένοι, το αποκρύπτουν πολύ δόλια! Αυτό βροντοφωνάζει σε όλους καταισχύνοντας την πλάνη και ο μέγας άγιος Γρηγόριος Παλαμάς: “Αυτοί, που ανήκουν στην Εκκλησία του Χριστού, είναι μόνο όσοι υπηρετούν την αλήθεια και όσοι δεν υπηρετούν την αλήθεια δεν είναι δυνατόν να ανήκουν στην Εκκλησία του Χριστού”!
Επομένως, κατά τον θείο Γρηγόριο, εντός της Εκκλησίας δεν είναι αναμφισβήτητα οι σημερινοί Πατριάρχες και επίσκοποι, που καταξεσχίζουν την Ορθοδοξία, γκρεμίζουν τα δόγματα και τα θεμέλια του συμβόλου της Πίστεως και συγκοινωνούν με την Παναίρεση των Πανθρησκειαστών. Όλοι αυτοί, μα και όσοι ανόητα τους υποτάσσονται, πορεύονται μαθηματικά προς την απώλεια! Οφείλουν αμέσως τώρα, πριν επέλθει η θεία δίκη, να χωριστούν από την πλάνη και να επιστρέψουν στην Εκκλησία των μαρτύρων και ομολογητών του Χριστού, αποκηρύσσοντας δημόσια και με πράξεις τον Οικουμενισμό!
Β. Η ΑΙΡΕΣΗ ΤΟΥ ΒΑΡΛΑΑΜ ΤΟΤΕ ΚΑΙ ΣΗΜΕΡΑ!
Εκτός από τους αγώνες του “περί της εκπορεύσεως του Αγίου Πνεύματος” κατά του αιρετικού λατινικού φιλιόκβε, ο ιερός Γρηγόριος έγραψε εννέα εξαίσιες ομιλίες “Υπέρ των ιερώς ησυχαζόντων”. Μέσα από τον πολεμικό του θεολογικό λόγο, διέλυσε σαν ιστό αράχνης τις φλυαρίες του ορθολογιστή και φιλοπαπικού Βαρλαάμ, του συνεχιστή του Ακινδύνου και των ομοφρόνων τους. Μπροστά σε τρεις διαδοχικά Αυτοκράτορες, Πατριάρχες και Συνόδους ο Άγιος, εξέφρασε την Αγιοπνευματική εμπειρία όλων των θεοφόρων Πατέρων διδάσκοντας, ότι μπορούμε να μετέχουμε στην άκτιστη Θεία Χάρη, όχι διανοητικά, όπως έλεγε ο Βαρλαάμ, ούτε συναισθηματικά, ούτε φιλοσοφικά, αλλά μόνο μέσα από την ασκητική οδό της κάθαρσης των παθών και της νοεράς προσευχής, που φωτίζει τον νου και μας οδηγεί στη θέωση, δηλ. στην ομοίωσή μας κατά χάριν με τον Τριαδικό Θεό.
Σεβαστοί μας αναγνώστες, δεν υπάρχει έως σήμερα τόσο συκοφαντημένος και μισητός στη Δύση Άγιος από τον θείο Γρηγόριο Παλαμά! Μέχρι και τώρα ακόμα λειτουργούν εκεί αντιπαλαμικές σχολές!
Όμως ο Άγιος Γρηγόριος, δικαίως χαρακτηρίστηκε από τις Συνόδους και τη συνείδηση της Εκκλησίας μας διαχρονικά, διδάσκαλος και στύλος της Ορθοδοξίας, κανόνας των ιερών δογμάτων, καύχημα της ευσεβούς βασιλείας, καλλονή των μοναστών, κήρυξ της Χάριτος! Αυτός μας εξήγησε συνοπτικά, ότι άλλο πράγμα είναι η ουσία και άλλο οι ενέργειες του Θεού. Η πρώτη είναι παντελώς και για πάντα απρόσιτη στον άνθρωπο, στις δεύτερες όμως, τις ενέργειές Του, μπορούμε να γινόμαστε μέτοχοι με τις πνευματικές προϋποθέσεις που προαναφέραμε και έτσι να ενωνόμαστε με τον Θεό, να έχουμε εμπειρία του Φωτός και της Χάριτος του Αγίου Πνεύματος! Αυτές οι θείες ενέργειες, είναι η γέφυρα, που ενώνει την άκτιστη ουσία του Θεού με όλα τα κτίσματά του και εξαιρέτως με τον άνθρωπο.
Ο Βαρλαάμ και οι Παπικοί γενικά, δεν πιστεύουν ότι υπάρχει ένωση του ανθρώπου με τον Θεό, άκτιστο φως και άκτιστες θείες ενέργειες, που αγιάζουν ψυχή και σώμα! Δεν έχουν καμία τέτοια εμπειρία Θεού! Γι’ αυτό και δεν τιμούν τα τεθεωμένα και χαριτόβρυτα άγια λείψανα! Με όμοιο τρόπο όμως φέρονται και οι “δικοί μας” Οικουμενιστές στην πράξη, καθώς όλον αυτόν τον καιρό αποδέχονται την βλασφημία, ότι ο κάθε ιερός Ναός μπορεί να αποβεί πηγή μολυσμού και μικροβίων! Δεν πιστεύουν ουσιαστικά στη θεϊκή και ζώσα ενέργεια του Αγίου Πνεύματος, η οποία δρα εκεί στους ιερούς Ναούς ιδιαιτέρως, αγιάζοντας τους πιστούς, μα και την ύλη ακόμα των ιερών αντικειμένων της Εκκλησίας μας! Γι’ αυτό, αγαπητοί μας φίλοι, βλέπουμε πόσο εύκολα όλοι τους δυστυχώς συμπράττουν σήμερα στην νέα Εικονομαχία, στη βλάσφημη εντός των εκκλησιών μασκοφορία, ενώ παράλληλα διαφημίζουν ως σωτήριο δώρο της επιστήμης το φοβερά ανήθικο και ουσιαστικά αρνησίΧριστο νέο εμβόλιο της Νέας Τάξης των παρανόμων επιστημόνων του ψεύδους. Το βλέπουμε πια πολύ καθαρά: δεν εκτελούν κατά τη παράδοσή μας πάνδημες λιτανεύσεις ιερών Εικόνων, δεν προσφέρουν πλέον προς ασπασμό τα θεία Λείψανα, ούτε την ιερατική δεξιά, δεν προσβλέπουν ουδαμώς στην ιατρική αντίληψη της Παναγίας και των χαριτοβρύτων αγιασμάτων της, κυριευμένοι όντες από το φόβο του θανάτου και των ανθρώπων της εξουσίας. Είναι πραγματικά θα λέγαμε, Αιρετικοί χειρίστου είδους και μόνο απ’ αυτά. (Δεν μιλάμε εδώ για την επίσημη και έγγραφη στην Κρήτη προδοσία τους, εκεί που αρραβωνιάστηκαν με τον Αντίχριστο, όπως έλεγε χαριτωμένα ένας κεκοιμημένος άγιος γέροντας!).Τελικά, αδελφοί, όντως και διαρκώς αποδεικνύονται ύπουλοι και κρυφοί εχθροί, πραγματικοί διαφθορείς και βιαστές της αμόλυντης Νύμφης του Χριστού Εκκλησίας!
Εμείς, ταπεινά, μα και θαρρετά, ας κρατηθούμε πάση θυσία μακριά τους!
Γ. Ο ΕΡΙΣΤΙΚΟΣ ΗΣΥΧΑΣΤΗΣ ΚΑΙ ΟΙ ΝΕΟΙ ΤΑΡΑΧΟΠΟΙΟΙ ΑΓΑΠΟΛΟΓΟΙ.
Τα αντιαιρετικά κείμενα του Αγίου Γρηγορίου αποτελούν κόλαφο πραγματικά για όλους τους σημερινούς αγαπολόγους πνευματικούς της ψευτοευγένειας και της αθεϊστικής, όπως αναφέρει ο Άγιος σιωπής, σε καιρό κινδύνου της Πίστεως.
Μέσα από την φυλακή, όπου βρισκόταν στην Κωνσταντινούπολη, με επιστολές του προς Αγιορείτες, οι οποίοι τον μέμφονταν, ότι ματαίως αναλώνεται σε αγώνες με τους ασεβείς βγαίνοντας από την ησυχία του, ο Άγιος γράφει: “Εμείς δεν θα κουραστούμε να ελέγχουμε την κακοδοξία του Βαρλαάμ, ακόμη κι αν τώρα οι πολιτικές καταστάσεις τον ευνοούν. Θα ακούσουμε μόνο τα λόγια του Κυρίου, ότι μας στέλνει ως πρόβατα εν μέσω λύκων. Δεν πρόκειται να φοβηθούμε καθόλου!…” Και αλλού: “Θα δεχθώ τα βάσανα με προθυμία. Θα μείνω ακίνητος και ανυποχώρητος! Θα χαίρομαι τόσο πολύ, όσο πιο πολύ θα υποφέρω για τον Χριστό!…Οι διωγμοί έχουν σαν σύζυγο την ευφροσύνη!…Έχω δίπλα μου νέφος μαρτύρων και στίφος δικαίων! Μαζί με τους Ομολογητές θα είμαι επάνω στον ουρανό. Και τί με νοιάζει, αν γι’ αυτά με λοιδωρούν ή με συκοφαντούν; Ακόμη κι αν μου προσφέρουν κάτι βιαιώτερο, θα το αντέξω…”
Σε άλλο σημείο κάνει λόγο ο Άγιος για τη βλαμμένη ευλάβεια κάποιων που σιωπούν, ενώ κλονίζονται τα δόγματα, θυμίζοντάς μας αυτό ακριβώς που θα επαναλάμβανε και ο Άγιος Παΐσιος στην εποχή μας.
Επίσης κάπου αναφέρει, ότι “ο διάβολος βρήκε τον κατάλληλο καιρό και επιχειρεί να καταστρέψει τα θεμέλια της ευσέβειας!”. Φανταστείτε, καλοί μας φίλοι, τι θα έλεγε και θα έκανε σήμερα ο Άγιος Γρηγόριος βλέποντας την επίσημη και Συνοδική εκθεμελίωση των ιερών μας δογμάτων και παραδόσεων!
Με πόνο συνεχίζοντας σε άλλο σημείο γράφει: “Δεν καταλαβαίνουν κάποιοι τη συμφορά της Αιρέσεως!…Και όμως, εμένα τον τελευταίο χρησιμοποίησε ο Θεός για να φανερώσω αυτήν την Αίρεση!…Τί έπρεπε να κάνω αλήθεια; Να αναχωρήσω, να ησυχάσω, να σιωπήσω σκεφτόμενος πού πάω να μπλέξω; Ή να βγω μπροστά και να κινδυνεύσω για την ευσέβεια; Εδώ την καταστρέφουν και γω να ησυχάζω;…Όταν το θεμέλιο της ευσέβειας στέκεται καλά, τότε μόνο μπορούν να οικοδομηθούν και τα έργα της αρετής! Τότε και αυτοί ακόμα που ζουν ράθυμα, έχουν ελπίδα σωτηρίας. Αν όμως το θεμέλιο καταστραφεί (όπως έγινε εμφανές σήμερα) διαλύεται και ματαιώνεται κάθε αγαθό και κάθε αρετή!”.
Σεβαστοί μας αναγνώστες, όσους γνωρίζουμε στις μέρες μας αγνούς αγωνιστές και διωκόμενους ομολογητές της Πίστεως, είναι όλοι πράοι, γλυκύτατοι, άνθρωποι της θείας αγάπης και καλωσύνης στην απλή καθημερινότητα, έτσι ακριβώς, όπως πρέπει να είναι ο κάθε καλός ποιμένας. Όταν όμως και μόνο τότε, που ο λόγος πρόκειται για την αλλοίωση των δογμάτων, οι ίδιοι πράοι και τόσο ταπεινοί, γίνονται λιοντάρια και μαχητές για την Ορθοδοξία μας! Αλλοίμονο λοιπόν στους “πνευματικούς” και τους “ποιμένες” της σιωπηλής αθεΐας, που αντί σήμερα να κρατάνε άγρυπνοι τη σφεντόνα τους διώχνοντας τους νοητούς λύκους, εκείνοι παίζουν μόνιμα τη γλυκιά φλογέρα, που αποκοιμίζει και έτσι αφήνουν τον κάθε εχθρό ανενόχλητο να κλέψει, να σφάξει και να καταστρέψει τις αθώες ψυχές του λογικού τους ποιμνίου! Αλλοίμονο και τρισαλλοίμονό τους!
Αδελφοί αγαπημένοι, ο γιατρός όταν δίνει μόνο ασπιρίνες, αλλά δεν κάνει εγχειρήσεις εκεί που πρέπει, είναι αδύνατον να γιατρεύσει τις μεγάλες πληγές του ασθενούς. Έτσι και το πνευματικό ιατρείο, η Εκκλησία μας, με τους πνευματικούς της ιατρούς, δεν μπορεί να θεραπεύσει καμιά πληγωμένη ψυχή, αν δεν χρησιμοποιήσει και τον παιδαγωγικά αυστηρό κανόνα της μετανοίας, αν δεν ασκήσει και τον νόμιμο αντιαιρετικό έλεγχο, και ειδικά σήμερα, αν δεν χρησιμοποιήσει τα βαριά όπλα της κατά των εχθρών του Χριστού, δηλ. τη διακοπή μνημοσύνου των Αιρετικών επισκόπων και τον αφορισμό όλων των δημοσίως βλασφημούντων τα ιερά της Πίστεως. Τι άραγε, μετά από αυτά τα ελάχιστα αποσπάσματα του θείου Γρηγορίου, έχουν να απολογηθούν οι παραμορφωμένοι μασκοφόροι κληρικοί των ναών και οι υπηρέτες των προδοτών και εμβολιασθέντων Αρχιερέων;
Δ. ΤΟ ΠΕΣΙΜΟ ΤΩΝ ΕΛΕΦΑΝΤΩΝ ΚΑΙ Ο ΤΥΦΟΣ ΤΩΝ ΝΕΟΕΠΟΧΙΤΩΝ.
Η λάμψη του άστρου του θείου Γρηγορίου δεν καταύγασε μόνο την ζοφώδη Παπική Δύση, αλλά και το σκοτάδι της Ισλαμικής ανατολής!
Ο Άγιος κάποτε αιχμαλωτίστηκε από τους Τούρκους για έναν ολόκληρο χρόνο! Είναι χαρακτηριστικό ότι σε σωζόμενες επιστολές του αποκαλεί το γένος των Τούρκων βάρβαρο, παμμίαρο και θεομίσητο! Σε τρεις θεολογικούς διαλόγους που είχε εκεί ο Γρηγόριος, δεν δίστασε, ενώ μάλιστα δεχόταν επιθέσεις και ραπίσματα, να ομολογήσει εχθρό του Θεού και αξιομίσητο τον Μωάμεθ κατά τους λόγους της Γραφής. Κήρυξε με παρρησία το δόγμα της Αγίας Τριάδος και της θεότητος του Χριστού!
Πόσο στ’ αλήθεια δεν κατακρίνει τους νύν Πατριάρχες, που μοιράζουν αδιάντροπα και προκλητικά για ευλογίες “ιερά κοράνια”, που μιλάνε για “ιερά τζαμιά στα οποία λατρεύεται ο Θεός!”, πού καλούν στον άμβωνα “ιεροκήρυκες του ισλαμισμού” για να διατρανώσουν την δήθεν αγάπη και ειρήνη; Δεν ντρέπονται μάλιστα να καπηλεύονται τον μεγάλο Ομολογητή, ότι υπήρξε θερμός ευχέτης της ενώσεως και συμφωνίας των δύο θρησκειών! Μέχρι πού μπορεί άραγε να φτάσει η σατανική σκέψη τέτοιων Αγιομάχων κληρικών;
Κι όμως, ο μέγας Γρηγόριος Παλαμάς θα στέκει πάντοτε αμείλικτος ελεγκτής των συγχρόνων μας αγαπολόγων και “γλυκών πνευματικών” του κατεστημένου, οι οποίοι προσκυνούν και επαινούν δημόσια τους Πατριάρχες της σκοτεινής και μασονικής Νέας Εποχής! Ο Άγιός μας, όπως και όλοι οι μετά απ’ αυτόν Άγιοι Πατέρες, χαρακτηρίζει τους Λατίνους αιρετικούς και πειθήνια όργανα του διαβόλου, ενώ οι επίσκοποί μας προσκυνούν ως Πατέρα τους τον Πάπα!, δέχονται τα μυστήριά του και ότι έχει Χάρη Θεού! Παρομοιάζει ο Άγιος μάλιστα πολύ χαριτωμένα την αλαζονεία, τον τύφο τους, όπως αναφέρει, με το βάρος ενός ελέφαντα, που η πτώση του δεν του επιτρέπει από μόνος του πια να ξανασηκωθεί, όμως οι δικοί μας αυτόν τον πεσμένο ελέφαντα, τον αιματοβαμμένο ψευδοπροφήτη του Βατικανού, τον προσκαλούν με επισημότητα, προσφέροντάς του αντί κατάρες, τιμές και πρωτοκαθεδρία! Τι κρίμα!!! Έως πότε πια θα βλέπουμε τόσο αντιπατερικό και εωσφορικό πείσμα; Γι’ αυτούς, τι φρικτό!, ο καταραμένος, ο σφαγέας, ο προαγωγός του σοδομισμού, του ισλαμισμού και του σατανισμού, είναι Αγιώτατος! Πού ζούμε αδελφοί; Πού πορευόμαστε; Διορθώνουμε τα λάθη των Αγίων!!! μας λέει ο πρώτος των Αιρετικών και πρόεδρος του Φαναριώτικου Ελευθεροτεκτονισμού! Αλλοίμονο, καλοί μας φίλοι! Ιερή οργή καταλαμβάνει τις καρδιές μας! “Έστε ανάθεμα” όλοι οι κοπρίζοντες τα Άγια, αχάριστοι και επιλήσμονες του Θεού, Έλληνες Αρχιερείς! Μαράν αθά!
Σεβαστοί Πατέρες και αγαπητοί αδελφοί, η Εκκλησία μας έθεσε τον Άγιο Γρηγόριο Παλαμά στην πιο περίοπτη θεολογική και ομολογιακή θέση της χιλιετίας που πέρασε, όχι για να τον τιμάμε εμείς σήμερα με πολυέξοδη οργάνωση στείρων συνεδρίων, ομιλιών και λαμπρών ακολουθιών, αλλά για να μας παρακινήσει προς μίμηση των θυσιαστικών του αγώνων χάριν της ευσέβειας! Μισήθηκε όσο κανείς άλλος από το εκκλησιαστικό κατεστημένο της εποχής του, που είναι πανομοιότυπο με το πολύ πιο επικίνδυνο βέβαια σημερινό. Πολέμησε ο Άγιος με όλη του την καρδιά την Αίρεση, χρησιμοποίησε όλα τα νόμιμα όπλα, χωρίστηκε εντελώς από την κοινωνία του με τον Πατριάρχη και πριν εκείνος καταδικαστεί, δεν τον μνημόνευε, αλλά ούτε τον θεωρούσε καν ιερωμένο! Παρακινούσε τους πάντες να μην τον μνημονεύουν και συγκοινωνήσουν έτσι στην ασέβειά του! Ήταν σατανικός μήπως και αήθης ο Άγιος; Ήταν ταραχοποιός και σχισματικός, ή έσωσε συν Θεώ την Εκκλησία από τους λύκους; Μετά από όλα αυτά, τα τόσο ξεκάθαρα και ζωντανά παραδείγματα, ενός τόσο μεγίστου θείου Πατρός, θα φιλοτιμηθούν έστω κάποιοι ιερωμένοι και αφιερωμένοι στο Θεό πατέρες να αγωνιστούν και να υπερασπίσουν διωκόμενοι την ευσέβεια σήμερα; Ή θα προφασιστούν διαβολικά και ταπεινόσχημα, ότι εμείς, δεν είμαστε Άγιοι!!! Μόνο αν είσαι Άγιος κάνεις τέτοιες κινήσεις!!! Ώ της δειλίας και της ευθυνοφοβίας! Δεν γίνεσαι άγιος αδελφέ και μετά αγωνίζεσαι να χωριστείς από τους Αιρετικούς, αλλά επειδή ακριβώς πρώτα αγωνίζεσαι και χωρίζεσαι απ’ αυτούς θυσιαζόμενος ταπεινά, τότε γίνεσαι Άγιος! Μή διαστρέφουμε την αλήθεια! Πώς, “άγιοι” Αρχιερείς, που λέτε ότι αντιστέκεστε και αδελφοί ιερομόναχοι που διαλαλείτε “να μένουμε μέσα στην Εκκλησία και να μην χωριζόμαστε, “πώς αλήθεια θα γλιτώσουμε την ένδικον και θείαν μισθαποδοσίαν, αν αμελήσουμε σε όσα μας εντέλλεται ο Χριστός δια των Αγίων του;
Ο Κύριος, συχνά δεν ονομάζεται Θεός μας, αλλά Θεός των Πατέρων μας! Γιατί άραγε; Για να ταπεινωνόμαστε και να τους ακούμε στην πράξη! Όλα αυτά, λοιπόν, που μας διδάσκει και για την σημερινή Παναίρεση ο Άγιος Γρηγόριος Παλαμάς, ευχόμαστε να τα εφαρμόσουμε όλοι μας πιστά και συνετά, έτσι ώστε να μη μείνουμε στην ένοχη, άθεη και τελικά αρνησίΧριστη σιωπή της απλής ακαδημαϊκής τους σπουδής, της τυπικής ψαλμωδίας και της μολυσματικής μνημόνευσης των “αλλοτρίων” λυκοποιμένων της δυστυχώς κρατικόδουλης και πνευματικώς ιερόδουλης Συνόδου. Αμήν!
