Η αγάπη του Θεού και η αγάπη του ανθρώπου Άγγελος Λάππας

Η αγάπη του Θεού δεν κάνει διακρίσεις!

Για την αγάπη του Θεού και την αγάπη του ανθρώπου

Η αγάπη του Θεού – Ο Θεός αγάπη εστί.

Εάν, όπως λένε και οι άγιοι Πατέρες, επωφελούμεθα του Θεού, πράγμα που σημαίνει ότι επωφελούμεθα της αγάπης.
Αν βλέπουμε και γνωρίζουμε ότι ο Θεός είναι πανταχού παρών και αν είμαστε με την καρδιά μας ενωμένοι μαζί Του, τότε Εκείνος θα μας μάθει πως να αγαπάμε τον πλησίον μας.

Επειδή εμείς δε γνωρίζουμε πως να αγαπάμε ούτε το Θεό ούτε και τον πλησίον μας.

Στη δική μας Θεϊκή αγάπη, την οποία φύτεψε ο Θεός μέσα μας, συχνά μπερδεύονται καταχθόνια πνεύματα, έτσι που μας απομακρύνουν εντελώς από τον ορθό δρόμο της αληθινής και πραγματικής αγάπης.
Στην πραγματικότητα οι υποδείξεις τους είναι συνυφασμένες με τις αισθήσεις και τα αισθήματα αυτού του κόσμου. Με τις επίγειες ηδονές και αυτό τότε γίνεται υποδούλωση.

Συχνά συμβαίνει ο άνθρωπος, και σε νεανική και σε προχωρημένη ηλικία, να αγαπήσει κάποιο ζωντανό όν ή αντικείμενο, τη νεκρή φύση.

Κάποιος αγαπά το χρυσό και δεν μπορεί με τίποτα να αποχωριστεί από αυτόν και τον πλούτο του, το σπίτι, την ιδιοκτησία του και έτσι γίνεται υπόδουλος.
Αν κάποιος τον άρπαζε από αυτά, θα γινόταν πλήρως απελπισμένος. Και συχνά τα καταχθόνια πνεύματα οδηγούν τον άνθρωπο σε τόσο βαθειά απελπισία, ώστε αφαιρεί τη ζωή του.

Είναι άραγε αυτό αγάπη; Βλέπετε ότι σ’ αυτήν την αγάπη που μας εμφύτεψε ο Κύριος, ανακατεύονται καταχθόνια πνεύματα.

Και αυτό είναι αγάπη χωρίς κατάκριση, ενώ η Θεϊκή αγάπη είναι απεριόριστη.

Η αγάπη του Θεού – Δεν κάνει διακρίσεις. Είναι τόσο τρυφερή. Γι’ αυτό ο απόστολος Παύλος λέει ότι η αγάπη είναι τελειότητα.

Επειδή ο Θεός είναι τέλειο Όν, που δεν έχει ελλείψεις.

Γι’ αυτό όταν μέσα μας φανερώνεται η Θεϊκή αγάπη στην πληρότητα της χάρης της, τότε κι εμείς αγκαλιάζουμε όχι μόνο ολόκληρη τη γήινη σφαίρα, αλλά και ολόκληρο το σύμπαν.
Δηλαδή ο Κύριος είναι μέσα μας, και ο Θεός είναι πανταχού παρών, περιέχει τα πάντα.
Πράγμα που σημαίνει ότι μέσα μας φανερώνεται η Θεϊκή αγάπη που περιέχει τα πάντα.
Τότε δεν κάνουμε διακρίσεις. Όλοι είναι αδέλφια μας. Όλοι για μας είναι καλοί, και τους εαυτούς μας βλέπουμε ως τους χειρότερους για να υπηρετήσουμε κάθε πλάσμα.
Βλέπετε με τέτοια Θεϊκή αγάπη ο άνθρωπος ταπεινώνεται τόσο πολύ, φθάνει η ψυχή του σε τέτοια ταπεινοφροσύνη, και η ταπεινοφροσύνη είναι τελειότητα της χριστιανικής ζωής.

Ούτε στο να αναστήσουμε νεκρούς, ούτε στο να κάνουμε θαύματα, αλλά η τελειότητα της χριστιανικής ζωής βρίσκεται στην άκρα ταπείνωση.

Και όταν μας φωτίσει η χάρις του Αγίου Πνεύματος στην πληρότητα της Θεϊκής αγάπης τότε επιθυμούμε να υπηρετήσουμε σχεδόν τους πάντες, για όλους ζητούμε να είναι καλά (ακόμα και στο μικρότερο μυρμήγκι όταν βλέπουμε ότι κάτι το βασανίζει, θέλουμε με κάποιο τρόπο να το βοηθήσουμε).

Σημαίνει πως η αγάπη είναι θυσία. Η αγάπη θυσιάζεται για τον πλησίον.

Γέροντας Θαδδαίος της Βιτόβνιτσα