Σατανοφιλία και σεξουαλική βία

Σατανοφιλία και σεξουαλική βία στο φως των Θεοφανείων. Σατανισμός. Mαγεία και η Χάρη του Θεού "τοις καθημένοις εν χώρα και σκιά θανάτου φως ανέτειλεν αυτοίς". Ματθ: δ’ 16 - Θεοφάνεια 1994- Τα πρωτοσέλιδα συνταράσσονται από την ηχηρή παρουσία του κακού. Σατανικές τελετές και σεξουαλικά εγκλήματα. Γεγονότα φρικτά που ανοίγουν ρωγμές στην τελειοφάνεια του ανθρωποκεντρικού πολιτισμού μας. Ένα βλέμμα πάνω από την πόλη, φανερώνει η Δημιουργία την ανείκαστη γοητεία της. Στο απύθμενο γαλάζιο, ακύμαντο των ουρανών, πεποικιλμένα τα νέφη ποντοπορούν χιονισμένα. Ευαγγέλεται ολοφεγγής, η μυστική Αλήθεια των αιώνων. Αναγγέλλει το στερέωμα, του Λόγου τη βαθιά σιωπή. Φως άβατο, ιμάτιο του Θεού της Αγάπης, του Παντοκράτορος. Οι άνθρωποι ΄΄καθήμενοι εν χώρα και σκιά θανάτου΄΄ θλίβουν, την καλή λίαν, απεραντοσύνη των διαστημάτων. `Ο πονηρός διαβολέας έχει εμπλακεί στην ροή της ιστορίας «το γαρ μυστήριον ήδη ενεργείται της ανομίας», εκμεταλλεύεται όλες τις ανθρώπινες εκφράσεις και εκδηλώσεις για να προωθήσει τα σχέδιά του. Υποκινεί το μίσος, την απελπισία, την οργή, την απιστία, την πνευματική αδιαφορία. Καπηλεύεται τις ανακαλύψεις της επιστήμης, τους χειρισμούς της πολιτικής, τους προβληματισμούς της φιλοσοφίας, τα αισθητικά δημιουργήματα της τέχνης, τις μυστικές εμπειρίες της θρησκείας, με στόχο να απομακρύνει τον άνθρωπο από Αυτόν που είναι το Φως, η Αλήθεια και η Ζωή. Τα θεμέλια των σύγχρονων κοινωνιών έχουν ήδη υποστεί το σαμποτάζ των ενεργημάτων του. Δεν αντιλαμβανόμαστε την παρουσία του διότι είμαστε με το μέρος του, «εάν δεν αντιμετωπίζει πόλεμο εκ μέρους μας, γίνεται και αυτός φίλος μας»(1).Υπακούμε με προθυμία στις παροτρύνσεις του. Συμβάλλουμε στο έργο του εκούσια. Απολαμβάνουμε την ομοιόσταση της παρακμής. Η αμαρτία γίνεται δεύτερη φύση μας. Εξοικειωνόμαστε με την πτώση ως υπηρέτες της ηδονής. «Τα θηρία υποχωρούν όταν η ψυχή υποστεί μεγάλο εθισμό στα πάθη και ταυτισθεί στο έπακρο μαζί τους, διότι πλέον γίνεται η ίδια εχθρός και επίβουλος του εαυτού της».(2) Ανησυχούμε υπερβολικά για έκτακτα αρνητικά γεγονότα, παραβλέποντας ότι ολόκληρη η ζωή μας, συντονίζεται με την διεφθαρμένη του πρόθεση. Σε πνευματικό επίπεδο η ανθρώπινη σκέψη και συμπεριφορά δεν μπορούν να είναι ουδέτερες. Κάθε πράξη και εμπειρία ή είναι μέσα στο πνεύμα του Θεού ή μας διαβάλλει από το πνεύμα του Θεού. Τίποτε το ανθρώπινο δεν είναι πνευματικά άχρωμο. Η άρνηση της ύπαρξης του δαιμονικού στοιχείου είναι στάση δαιμονιώδης. Η αγωνία μας θά ‘πρεπε να έχει ως αφετηρία την προσωπική μας ζωή. Πώς ο καθένας από εμάς με την καθημερινή του πρακτική πλησιάζει το Θεό ή απομακρύνεται από το Θεό και καταντά υποχείριο όργανο του διαβόλου; Οι διαπροσωπικές συγκρούσεις, η θλίψη, οι ψυχολογικές διαταραχές, οι εξωσυζυγικές σχέσεις είναι παραδείγματα έργων και εμπειριών που υποκινεί ο Σατανάς. Ο άνθρωπος δεν μάχεται ενάντια σε ανθρώπινες αδυναμίες και πάθη αλλά ενάντια στον άρχοντα του σκότους «ότι ουκ έστιν ημίν η πάλη προς αίμα και σάρκα αλλά προς τας αρχάς, προς τα εξουσίας προς τους κοσμοκράτορας του σκότους του αιώνος τούτου προς τα πνευματικά της πονηρίας εν τοις επουρανίοις». Αναγνωρίζοντας την αδυναμία του, για την διεξαγωγή ενός τέτοιου αόρατου πολέμου, επικαλείται την βοήθεια του Θεού. Μάχεται με την δύναμη του Θεού «ενδύσασθε την πανοπλία του Θεού προς το δύνασθαι ημάς στήναι προς τα μεθοδείας του διαβόλου». Σήμερα που ο Τριαδικός Θεός της Αγάπης φανερώνεται και αγιάζει με την άκρα ταπείνωση Του τον υλικό κόσμο. Σήμερα που συμμείγνυνται τα ουράνια με τα επίγεια, που ευφραίνονται οι άγγελοι και οι άνθρωποι, δεν μπορούμε να ασφυκτιούμε, σφραγισμένοι μέσα στο φαρισαϊκό κελί της εγωπάθειας, του φόβου και της ηδονής. Σήμερα που περιβάλλεται τα Ιορδάνια ρείθρα Αυτός που περιβάλλει τον ουρανό με νεφέλαις. Σήμερα που ο αναβαλλόμενος το φως ως ιμάτιον, Δεσπότης των απάντων, βαπτίζεται από δούλο για να δωρίσει τον καθαρμό στο γένος των ανθρώπων δεν μπορούμε να επιρρίπτουμε ενοχές και ευθύνες σε κανένα άλλο εκτός από τον εαυτό μας. Οι ουρανοί σχίζονται και το πνεύμα μαρτυρεί την θεότητα. Αυτόν που δεν τολμούν να ατενίσουν τα Χερουβείμ και τα Σεραφείμ αντικρίζουν έντρομα τα φυσικά στοιχεία. Ο πανταχού παρών και τα πάντα πληρών χορηγός της ζωής και θησαυρός των αγαθών, φανερώνεται στον κόσμο και τον καθαρίζει από την οδύνη της αμαρτίας. Βαπτίζεται ο νικητής του θανάτου…«εορτή της ζωής, εορτή της ανθρωπότητας, εορτή του περιβάλλοντος, εορτή του ανθρώπου, εορτή του Θεού, εορτή όλων μας, εορτή του ουρανού και της γης, εορτή ολόκληρης της Δημιουργίας».(3) Σύμπασα η κτίση ορχείται σε παλμούς εκκωφαντικούς, πνευματικής ευωχίας. Ο Θεός είναι εδώ. Επιθυμεί σφοδρά να μας αγκαλιάσει, μέσα στο αιώνιο παρόν της απεραντοσύνης και της γλυκιάς του Αγάπης. Εμείς εκτελούμε εν ψυχρώ, τα έργα του διαστροφέα της ζωής και βυθιζόμαστε στη νέκρα των πάγων. Δεν χρειάζονται συγκεκριμένες λατρευτικές μεθοδείες για να υπηρετήσουμε τα έργα του Σατανά. Κάθε πράξη ή σκέψη ή συναίσθημα που δεν αναφέρεται στον Θεό. Κάθε εμπειρία που δεν διαβρέχεται από την εγρήγορση της μυστικής δοξολογίας προς τον Θεό, υπηρετεί το αντίδικο πνεύμα της πονηρίας. Χλιαρή λύση δεν υπάρχει. Ο Θεός θέλει να είμαστε τέλειοι «έσεσθαι ουν υμείς τέλειοι». Και επειδή τίποτε σπουδαίο δεν μπορούμε να επιτύχουμε μόνοι μας. «ως ράκος αποκαθημένης πάσα δικαιοσύνη», μας απομένει ως μόνη δυνατότητα, η μετάνοια. Η αναγνώριση της παντελούς αδυναμίας μας και η παράδοση του εαυτού μας, στην πρόνοια και την άπειρη Αγάπη του Θεού. 1. Ιωάννου Σιναϊτου Λόγος15, 62 2. Ιωάννου Σιναϊτου Λόγος 26, 40 3. Απόσπασμα. Ραδ. Ομιλ. Σεβ. Μητροπολίτου. Κυδωνίας και Αποκορώνου. κ.κ. Ειρηναίου (3/1/94).